Cowboy Bebop

sacronius

Na pewno mnie zlinczują wszyscy miłośnicy CB, ale cóż. Jako, że lubię opisywać te lepsze anime, które widziałem to już coś znaczy, że tu piszę.

Zacznijmy od początku. A pierwsze, co się rzuca w oczy to opening. Niewiele anime widziałem, które mogłyby to przebić. Już samo stawienie tego openinga na równi z Higurashi No Naku Koro Ni świadczy o wysokim poziomie tegoż.

Muzyka Yoko Kanno, którą ubóstwiam została przeze mnie poznana na długo przed obejrzeniem serii, więc nie wywołała we mnie już fali euforii tylko bardzo miłe wspomnienia. Za MUZYKĘ 10/10

Seiyuu zostało dobrze zrobione. Ale tylko dobrze. Głos Aoi Tada mnie porwał, reszta bez rewelacji. 7/10

Grafika postaci. Eh. Kilka postaci jest narysowanych w jednym stylu (Spike, Ed...) a reszta w innym (Lin, Shin, Vicious, Julia...). Nie przeszkadza to AŻ tak bardzo, pod warunkiem, że postacie z przeciwnych obozów nie były w jednym kadrze. Za design postaci 6/10

Tła. Aż się rzucał w oczy klimat z GitS. Po takim porównaniu minimum to 9/10. I niech tak zostanie.

Humor. Na początku bardzo dobry, bo świerzy. Ale ile można się śmiać z żarcia? Humor od połowy serii robi się nudny i tylko Ed ratuje sytuację. Za postać Eda 10/10, za humor reszty 4/10.

Fabuła. Nie jest źle, bywało gorzej. Lekka papka dla lubiących zamerykanizowane anime. 8/10.

Ending. 8/10.

Całość 7+/10, a niech wam będzie 8/10.

See you space cowboy